Na zdjęciach i krótkich filmach zarejestrowałem, jak mocny jest naturalny instynkt macierzyński kanarków harceńskich, pomimo upływu wielu wieków od ich udomowienia.
A wszystko było przypadkowe, bo głównym moim zamierzeniem było zaobserwowanie pary kanarków pozostawionej na zimę w nieogrzewanej, zamkniętej wolierze, oczywiście pozbawionej przeciągów. Dzisiaj z całą stanowczością mogę powiedzieć, że moja parka kanarków, odpowiednio karmiona w tym okresie, doskonale zniosła okres zimowy. Nie straszne im były nawet takie zimowe dni, kiedy temperatura w wolierze oscylowała w granicach 0 stopni.
Wraz z nastaniem wiosny zaobserwowałem wyraźne orzeźwienie w ich zachowaniu, podobne do zachowania naszych rodzimych łuszczaków przylatujących z odległych stron. Samczyk zaczął gorliwiej śpiewać i adorować samiczkę, która z kolei była bardzo ruchliwa i chętnie zaglądała do karmnika wybierając ulubione nasiona. Nie chcąc za bardzo ingerować w ich „środowisko”, w którym przebywali kilka miesięcy, wstawiłem tam jedynie małe drzewko świerkowe posadzone do doniczki, które bardzo zaintrygowało samiczkę. Bez żadnego koszyka czy wkładki filcowej samiczka instynktownie wybrała sobie odpowiednie miejsce na drzewku i tam zaczęła zawieszać pierwsze źdźbła trawy i słomy. Bez niczyjej pomocy w asyście samczyka uwiła tam misterne gniazdko.
Co się dalej działo? … to zobaczycie Państwo na moich zdjęciach i filmikach, do obejrzenia których serdecznie zapraszam: